- poliptyk
- m (G poliptyku) Szt. polyptych
* * *poliptykmisztuka, rel. polyptych.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
poliptyk — m III, D. u, N. poliptykkiem; lm M. i «wieloskrzydłowy ołtarz, charakterystyczny dla gotyku, składający się z szafy środkowej oraz kilku ruchomych skrzydeł bocznych, ozdobionych rzeźbą lub malowidłami» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego